ذهن برتر

حداقل به مدت بیست سال ، دانشمندان علوم مغز و اعصاب در تلاش بوده اند دریابند که آیا تفاوتهای کالبدشناختی خاصی بین زنان و مردان دگرجنسگرایان و همجنسگرایان وجود دارد یا نه. یک مطالعه اولیه پس از مرگ نشان داد که ناحیه کوچکی از هیپوتالاموس قدامی در مردان همجنسگرای کمتر از مردان دگرجنسگراست و تفاوتی با زنان دگرجنسگرا ندارد. مطالعات اخیر تصویربرداری مغز ، تفاوت های مربوط به گرایش جنسی را در مناطق قشر اختصاص یافته به بینایی ، برخی عدم تقارن بین دو نیمکره و تفاوت در ضخامت قشر جلوی مغز گزارش کرده است. به طور کلی ، این مناطق خاص مغز در مردان همجنسگرایانه تمایل دارند که مشابه زنان دگرجنسگرایان باشند (بیشتر female نمونه های زنانه) ، در حالی که همین مناطق مغزی زنان همجنسگرایانه تمایل دارند که مشابه مردان دگرجنسگرایان باشند (بیشتر مردها ‐ معمولی). این اکتشافات اولیه دانشمندان را به این فکر انداخت که برخی از ویژگیهای رفتاری و شناختی مربوط به گرایش جنسی ممکن است در تفاوتهای آناتومی مغز ، ظریف اما سازگار منعکس شود. بسیاری از این مطالعات تصویربرداری اولیه توسط اندازه های کوچک نمونه محدود شده بود و شامل گروه های مقایسه زن ، هم جنس همجنس و هم جنس نبود. یک مطالعه اخیر با استفاده از بزرگترین مجموعه داده ژنتیک تصویربرداری عصبی on موجود در مورد رفتار جنسی همان جنسیت ، به این س addressedال پرداخته و همچنین نقش ژنهای خاص را معرفی کرده است. داده های MRI از 18،645 زن و مرد در سنین 40-69 سال به منظور استخراج الگوهای مغزی مربوط به رفتار جنسی همان جنسیت به دست آمد. رفتار جنسی همجنسگرایان گزارش شده از طریق پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. از شرکت کنندگان پرسیده شد: "آیا شما تاکنون با شخصی از همان جنسیت رابطه جنسی برقرار کرده اید؟" با مقاربت جنسی به عنوان رابطه واژینال ، دهانی یا مقعدی تعریف می شود ، و این اقدام بدون ابهام است. گزینه های پاسخ این موارد عبارتند از: "بله" ، "نه" و "ترجیح می دهم جواب ندهم". پاسخ دهندگان "ترجیح می دهند پاسخ ندهند" از مطالعه حذف شدند. نویسندگان گزارش کردند که روش های تجزیه و تحلیل داده های آنها برای طبقه بندی مردان و زنان دگرجنس گرا (پایه اساسی قابلیت اطمینان) م andثر بود و این الگوهای طبقه بندی منحصر به فرد در افراد غیر همجنسگرای کمتر مشخص بود. اساساً ، تفاوت در آناتومی مغز که زن و مرد ناهمجنس را از هم متمایز می کند وجود دارد ، اما هنگام مقایسه همجنسگرایان زن و مرد کمتر مشخص بودند. جالبتر از همه ، وقتی نویسندگان متغیرهای احتمالی مخدوش کننده را تنظیم می کردند ، و بسیاری وجود داشت ، تغییرات مربوط به رفتار جنسی همجنسگرایان در الگوهای مغزی بیشتر در زنان بود. منطقه مغز که سازگارترین اختلافات مربوط به گرایش جنسی را در هر دو همجنسگرایان زن و مرد نشان داد ، ساکاس کالکارین بود. این چمدان ناحیه ای از قشر پشت مغز است که وظیفه اصلی پردازش اطلاعات بصری را بر عهده دارد. منشأ تفاوتهای مربوط به گرایش جنسی در آناتومی مغز ناشناخته است ، با این حال ، مطالعات اخیر نشان می دهد که ژنهای زیادی ممکن است درگیر شوند و همچنین بسیاری از عوامل غیر ژنتیکی در آن دخیل هستند. محققان همچنین روند جالبی را با توجه به ارتباط بین الگوهای ژنتیکی و تغییرات در آناتومی مغز کشف کردند. عوامل ژنتیکی که با تغییرات در برخی از ساختارهای قشر همراه هستند ، اثرات مخالفی بر حجم قشر در همجنسگرایان زن در مقابل زنانی که رفتارهای جنسی همجنس را گزارش کرده اند ، نشان داد. به عبارت دیگر ، مناطق مغزی مورد علاقه در این مطالعه در زنان همجنسگرای بزرگتر و در مردان همجنسگرای کوچکتر شده ، در مقایسه با همتایان همجنسگرایانه آنها. علی رغم این یافته های بسیار علاقه مند ، نویسندگان تأکید کردند که نمی توان از داده های تصویربرداری ژنتیکی یا عصبی برای پیش بینی جهت گیری جنسی فرد استفاده کرد. مقاله پس از تبلیغات ادامه می یابد © Gary L. Wenk، Ph.D. یک استاد روانشناسی و علوم اعصاب است ، عضو انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم و نویسنده کتاب مغز: آنچه همه باید بدانند (انتشارات دانشگاه آکسفورد).