برای ساختارشکنی بیماری باید به عقب برگردیم. زمین تقریباً 4.5 میلیارد سال پیش زایمان شده است. در 4 میلیارد سال پیش ، زندگی شروع به ظهور کرد. این سیاره در آن زمان متفاوت بود - طبق معیارهای امروز خشن ، گرم و متعفن. جو نازک بود و تقریبا اکسیژن نداشت. گازهای کربن و گوگرد غالب بودند. طوفان های خورشیدی ، نه طوفان های هوا ، یک امر عادی بود. سطح زمین توسط بقایای کیهانی و تابش بمباران شد. پوسته زمین تحت تغییر گرانش جاذبه نازک بود ، در حال تغییر و ترک خوردن بود و با گدازه مذاب درست زیر پوسته ، فوران های منفجره گازها و گدازه مکرر بود. به نظر می رسد مکانی وحشتناک برای زندگی باشد ، اما آنچه که زمین ابتدایی مملو از آن بود ، انرژی لازم برای زندگی بود. تاب های گرانشی ، تابش های کیهانی ، فشارهای شدید ، دمای شدید ، واکنش های شیمیایی انفجاری و جریان های الکتریکی همگی به این محیط کمک کرده اند که سرانجام ارگانیسم های ساده ، کوچک و تک سلولی - باکتری ها و باستان ها را سازماندهی و تخم ریزی می کند. اینکه چطور این جهش اتفاق افتاده دقیقاً مشخص نیست ، اما این اتفاق افتاد و زندگی در سیاره ما شکوفا شد. این س theال را به وجود می آورد: زندگی چیست؟ چه چیزی غیر آلی را از ارگانیک متمایز می کند؟ اساساً و در درجه اول ، زندگی سازماندهی انرژی برای یک هدف است ، آن هدف حفظ زندگی است. خیلی ساده. در مرحله دوم ، زندگی به چیزهای دیگری غیر از انرژی سازمان یافته نیاز دارد. اشکال زندگی نه تنها برای تمایز خود به عنوان موجودی متمایز از جهان غیرآلی غیر تصادفی غیرمجاز ، بلکه برای سازماندهی انرژی ، در اختیار داشتن ماشین آلات برای این سازمان و محافظت از ماشین آلات در برابر نقض ، به یک مرز احتیاج دارند. در اشکال حیاتی بدوی ، این مرز یک غشای سلولی پر از چربی است که بسیار شبیه به غشای سلولی سلولهای امروزی ماست. ساخت و تعمیرات برای پایداری زندگی ضروری است و این نیاز به توانایی تولید انرژی و به دست آوردن مصالح ساختمانی برای اجرای مکانیک و مونتاژ ساختارهای زندگی دارد. زندگی استراتژی هایی اقتباس و اتخاذ می کند که به وسیله آنها می توان این موارد را به دست آورد. استراتژی ها برای به دست آوردن انرژی ، آوردن چیزهایی از بیرون به داخل سلول ها و انتقال سلول ها به مکانهایی که منابع فراوان است ، تکامل یافته اند. علاوه بر این ، تولید مثل به عنوان گزینه ارزشمندی برای حفظ زندگی تبدیل شد زیرا در اعداد حتی در اشکال ابتدایی زندگی قدرت وجود داشت و تولید مثل اجازه پیشرفت سریعتر در کدگذاری و سیستم ها - یا تکامل را می داد. روند زندگی ابدی ، جاودانگی ، اساساً ساختن ابدی و ترمیم یک موجود زنده تکامل نیافته است. این امر مستلزم آن است که زندگی بی نظیر و خودجوش تکراری بارها و بارها برای شکوفایی زندگی به وجود آید - بعید است - و اجازه فرایندهای تکاملی را نیز نمی دهد - تأسف آور باشد. زندگی این راه دشوار را طی نکرد بلکه تولید مثل را با چرخه انحطاط و مرگ به عنوان یک استراتژی پایداری بهتر انتخاب کرد.
آیا سال آینده باید یک کار عملی انجام شود؟نظرات این مطلب
تعداد صفحات : -1
درباره ما
اطلاعات کاربری
آرشیو
خبر نامه
چت باکس
پیوندهای روزانه
آمار سایت
کدهای اختصاصی